Do najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych w XXI wieku należą depresja, anoreksja, choroba afektywna dwubiegunowa i osobowość typu borderline. To ostatnie zaburzenie jest często nazywane – obok osobowości narcystycznej – osobowością naszych czasów. Warto więc wiedzieć czym charakteryzuje się borderline i jak sobie radzić z tym – coraz częściej występującym zaburzeniem osobowości.
Zaburzenie osobowości typu borderline — cechy
Osobowość chwiejna emocjonalnie typu borderline, inaczej zaburzenie osobowości z pogranicza lub osobowość borderline cechuje się gwałtownymi zmianami nastroju. Osoby z tym zaburzeniem mogą przechodzić od euforii do wybuchów gniewu w bardzo krótkim czasie. Odczuwają też lęk przed odrzuceniem, a ich związki z innymi ludźmi są bardzo emocjonalne i niestabilne.
Wysoka niestabilność dotyczy też samooceny, co często sprzyja zachowaniom autoagresywnym. Również przekonanie o braku sensu i uczucie pustki często towarzyszą osobom z zaburzeniami typu borderline. Zachowanie osób z tym zaburzeniem osobowości jest niezrozumiałe dla otoczenia i może prowadzić do konfliktów i napięć, stąd często występujące trudności w relacjach interpersonalnych.
Zaburzenie osobowości borderline — objawy
Objawy zaburzeń osobowości mogą nieco różnić się w zależności od indywidualnej sytuacji życiowej osób nim dotkniętych. Klasyfikacja ICD-10 wyróżnia 2 podtypy osobowości chwiejnej emocjonalnie: impulsywny i borderline. Podaje kilka cech, z których co najmniej trzy muszą występować, by można było podejrzewać zaburzenie osobowości typu borderline. Są to: niestabilny obraz własnej osoby, brak celów życiowych, szybkie wchodzenie w intensywne, ale niestabilne związki, silny lęk przed odrzuceniem, działania autodestrukcyjne i próby samobójcze lub ich groźby, stałe odczuwanie wewnętrznej pustki.
Osoby z zaburzeniami borderline nie są też zdolne do autorefleksji, a także do spojrzenia z dystansu na własne zachowania i działania, przez co mogą mieć trudności z radzeniem sobie z życiowymi doświadczeniami i wyzwaniami. Mogą też uzależniać się od substancji psychoaktywnych. Wielu z nich nie potrafi zapanować nad swoją impulsywnością i wybuchami gniewu. Mogą również pojawiać się myśli o charakterze paranoidalnym.
Zaburzenie osobowości typu borderline
Gdy uprawniony do tego diagnosta stwierdzi u pacjenta zaburzenia borderline, prawdopodobnie w pierwszej kolejności zaproponuje psychoterapię. Należy mieć świadomość, że psychoterapia osób z tym zaburzeniem jest procesem długotrwałym i wymagającym wysokiego poziomu motywacji. W niektórych przypadkach może pojawić się potrzeba hospitalizacji. Pozostawienie pacjenta bez fachowej pomocy może prowadzić do ciężkich konsekwencji, w tym utraty życia.
W Polsce funkcjonuje wiele ośrodków psychoterapii, którego przykładem jest Centrum Dobrej Terapii w Krakowie.
